- Co w języku romskim oznacza nazwa Baro Drom? - Daleka droga. Zespół powstał w 1957 roku i koncertował już w wielu miejscach. Przewinęło się przez niego kilka pokoleń artystów. Wcześniej grupa założona przez mojego ojca, Zbigniewa Bilickiego (wójt olsztyńskich Romów - red), funkcjonowała pod różnymi nazwami. Tę nadaliśmy trzy lata temu. To najstarsza muzyczna formacja romska w Olsztynie. Z niej wyłoniły się inne zespoły, na przykład Hitano. - Czyli przejął pan pałeczkę od ojca? - Można tak powiedzieć. W tej chwili zespół tworzy 16 tancerzy i muzyków, głównie młodego pokolenia. Nie oznacza to jednak, że jest to zespół nowoczesny. Trzymamy się tradycyjnej muzyki romskiej, której pozostało już niewiele. Nie poddajemy się trendom, nie zastępujemy elektroniką tradycyjnych instrumentów: gitar, skrzypiec, kontrabasu, cymbałów, akordeonu. Przekazujemy to, co Romowie mają w sercach. Bez żadnej prowizorki. - A co macie w sercach? - Nasze utwory to romanse, opowieści o wiecznej tułaczce. Śpiewamy o tym, jacy jesteśmy, nie upiększamy rzeczywistości. Nasza muzyka to prawdziwa dusza romska, nasz temperament. W oryginalnym języku romskim wykonujemy najsłynniejsze czardasze węgierskie, rumuńskie i niemieckie. Tancerze i tancerki występują w barwnych tradycyjnych strojach. Zależy nam, by publiczność poznała źródła naszej kultury, może lepiej zrozumiała naszą społeczność. - Kto przychodzi na wasze koncerty? - Głównie Romowie, ale też ludzie, którzy niewiele wiedzą o naszej kulturze. Po jednym koncercie jednak szybko przekonują się do niej. Ta muzyka głęboko zapada w pamięć. Występujemy w całym kraju. Ale w rodzinnym Olsztynie - niestety - rzadko. - Może zmieni się to po dzisiejszym koncercie? - Mam nadzieję. Dostałem stypendium prezydenta miasta, żeby go zorganizować. Jestem autorem aranżacji, a mój brat stworzył choreografię. Beata Waś