W 1795 roku Rzeczpospolita Obojga Narodów (a z nią Polska) zginęła z mapy świata. Miliony mieszkańców kraju znalazły się pod obcym panowaniem. Tożsamość narodowa we współczesnym jej znaczeniu zaczęła rozwijać się właśnie w XIX wieku. Po odzyskaniu niepodległości wiele osób czujących się Polakami znalazły się poza granicami ojczyzny.
Polakami czuli się także ci, którzy z różnych przyczyn zaczęli emigrować za granicę. Niektórych skłoniły do tego represje po dwóch przegranych w XIX wieku powstaniach, innych - sytuacja ekonomiczna. W ten sposób powstawać zaczęła Polonia (z łac. "Polska") czyli zbiorcza nazwa Polaków mieszkających poza granicami kraju.
Według danych szacunkowych stowarzyszenia Wspólnota Polska poza terytorium Polski mieszka do 21 milionów Polaków i osób pochodzenia polskiego. Najwięcej - bo aż 10,6 miliona - znajdziemy w Stanach Zjednoczonych (Chicago z 1,8 mln osób pochodzenia polskiego to największe skupisko Polonii). Na kolejnych miejscach są Niemcy (2 mln), Brazylia (1,8 mln), Francja (ponad 1 mln), Białoruś, Kanada i Ukraina (po 900 tys.).
Aby upamiętnić właśnie ich - Polaków mieszkających za granicą - w 2002 roku Senat RP wniósł o ustanowienie 2 maja Dniem Polonii i Polaków za Granicą. Zrobiono to w dowód "uznania wielowiekowego dorobku i wkładu Polski i Polaków za granicą w odzyskanie przez Polskę niepodległości, wierność i przywiązanie do polskości oraz pomoc Krajowi w najtrudniejszych momentach".
Od powrotu Polski na mapę świata to Senat dbał o sprawy związane z Polonią. W 1929 roku odbył się I Zjazd Polaków z Zagranicy. Powołano także Radę Organizacyjną, koordynującą inicjatywy służące sprawom polonijnym. Na kolejnym zjeździe (1934 r.) powołana "Światpol", czyli Światowy Związek Polaków z Zagranicy, którego przewodniczącym został marszałek Senatu Władysław Raczkiewicz. Po pokonaniu komunizmu odrodzona wyższa izba parlamentu powróciła do działań na rzecz Polonii.
"Dzień Polonii i Polaków za granicą" to nie jedyne święto, które obchodzimy 2 maja. O wiele większą popularnością cieszy się Dzień Flagi. Święto te zostało wprowadzone ustawą w lutym 2004 roku. Autorem projektu zmiany ustawy o godle, barwach i hymnie RP był poseł PO, Edward Płonka.
Wybór dnia 2 maja nie był przypadkowy. Od początku chodziło o dzień, w którym Polakom towarzyszą refleksje o szczytnych kartach w historii Polski. Jako przykład służyć może rok 1945, kiedy po zdobyciu Berlina polscy żołnierze zatknęli flagę na Kolumnie Zwycięstwa niemieckiego parlamentu. Dzień Flagi miał także służyć podkreśleniu "Dnia Polonii i Polaków za granicą". Ostatecznie jednak to właśnie to drugie święto stało się w świadomości Polaków o wiele bardziej popularne.
W Olsztynie wojewódzkie obchody Dnia Flagi odbyły się dzisiaj rano przed urzędem wojewódzkim od strony ul. Kopernika. W programie znalazły się: uroczyste podniesienie flagi państwowej na maszt z wojskową asystą honorową, wspólne odśpiewanie Mazurka Dąbrowskiego przy akompaniamencie orkiestry wojskowej z Giżycka oraz wystąpienie wojewody, Radosława Króla.
Komentarze (17)
Dodaj swój komentarz