[OPINIE] Marcin Kulasek: ''I po co ta wojenka?''

Ale po kolei. Najpierw projekt. Choć ten nosi nazwę „prezydencki”, to bez wątpienia stoi za nim minister Czarnek, który wykorzystując nazwisko  wybitnego Polaka, chce ograniczenia autonomii świata nauki i kreowania nowych elit. Minister wpadł na pomysł, by zamydlić oczy opozycji i Polakom, dodając przymiotnik, pochodzący od nazwiska uczonego, gdzie to tylko możliwe, tak by zamaskować swoje niecne pomysły i by wszyscy złapali się na ten wabik. I tak powstał Narodowy Program Kopernikański, Akademia Kopernikańska, Nagroda Kopernikańska, Szkoła Główna Kopernikańska. Lista kopernikańskich instytucji stworzonych na potrzeby tego projektu jest długa.

Lista zarzutów wobec projektu ustawy jest jednak jeszcze dłuższa. Po pierwsze, powołanie pierwszego składu nowej korporacji uczonych nie przez samych naukowców, ale przez polityków. Po drugie, niespójność projektowanych rozwiązań z obowiązującym w Polsce systemem nauki i szkolnictwa wyższego. Ponadto poszczególne Izby Akademii będą dublować obszary badawcze Instytutów Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności. Po trzecie, brak konsultacji z lokalnymi środowiskami naukowymi, które mają być „obdarowane” Kolegiami Szkoły Głównej Mikołaja Kopernika. Dotyczy to również naszego olsztyńskiego środowiska naukowego. Po czwarte, uprzywilejowanie Szkoły Głównej i przyznanie jej oceny B+ niejako po uważaniu pana ministra. Po piąte, brak transparentności kwestii związanych z mieniem Akademii. Cały czas nie znamy źródeł finansowania Akademii i Programu Kopernikańskiego. Nie wiemy skąd rząd chce wziąć pieniądze na realizację swoich kopernikańskich wizji.

Może i Mikołaj Kopernik wstrzymał słońce i ruszył ziemię, ale nie jest zadaniem polityków wprawianie w ruch karuzeli kadrowej, tworzenie nowych instytucji i próba kreowania nowych, miłych władzy, elit przy jednoczesnym wstrzymywaniu takiej ścieżki myślącym inaczej. Zadaniem polityków powinno być stworzenie ram finansowych i organizacyjnych umożliwiających rozkwit badań naukowych, a nie dokonywanie opisanych powyżej przewrotów w świecie nauki.

Nim odbyła się druga już debata parlamentarna w tej sprawie w komisji sejmowej doszło do głosowania nad odrzuceniem projektu, o czym na Twitterze poinformowała Barbara Nowacka z Koalicji Obywatelskiej: „Głosowanie za wnioskiem Koalicji Obywatelskiej o odrzucenie projektu o Akademii Kopernikańskiej. 4 opozycyjnych głosów zabrakło. Pobudka, koleżanki i koledzy! Buble przechodzą!”  – napisała, upominając m.in. mnie, że nie wziąłem udziału w głosowaniu i być może przyczyniłem się do tego, że komisja projektu nie odrzuciła. Zaczepka była o tyle nietrafiona, że gdy odbywało się głosowanie brałem udział w wyjazdowym posiedzeniu Komisji Obrony Narodowej, której jestem wiceprzewodniczącym. Ponieważ posiedzenie było jednocześnie  niejawne, posłowie nie mogli mieć przy sobie telefonów ani tabletów, nie mogłem więc zagłosować zdalnie.

Z całej tej historii mamy dwa morały. Pierwszy taki, że Zjednoczona Prawica forsuje na przekór opozycji dramatycznie zły projekt o Akademii Kopernikańskiej. Drugi, że współpracownicy Donalda Tuska nie zarzucili  pomysłu odbierania Lewicy elektoratu przez podszczypywanie nas w każdej możliwej sytuacji. Mimo to w kolejnych sondażach Lewica notuje stabilny trend wzrostowy. Wytrzymamy to kopanie po kostkach w stylu posła Nitrasa i dalej będziemy spokojnie powtarzać, że nie ma wroga na opozycji.

Po co Wam ta wojenka, Koledzy i Koleżanki?

Marcin Kulasek, poseł na Sejm, Lewica, wiceprzewodniczący Komisji Obrony Narodowej