Kredyty we frankach szwajcarskich zyskały popularność w Polsce w latach 2004–2009. Wówczas frank uchodził za stabilną walutę, a oprocentowanie kredytów w CHF było niższe niż w złotówkach. Banki oferowały te kredyty jako atrakcyjne rozwiązanie dla osób planujących zakup mieszkania. W reklamach podkreślano niższe raty i korzystne warunki spłaty. Niewielu klientów rozumiało ryzyko związane z wahaniami kursowymi. Gdy kurs franka zaczął gwałtownie rosnąć po kryzysie finansowym w 2008 roku, miesięczne raty wzrosły nawet o kilkadziesiąt procent. Wielu kredytobiorców znalazło się w trudnej sytuacji finansowej. Wartość ich zadłużenia często przewyższała wartość nieruchomości. W kolejnych latach pojawiły się pozwy przeciwko bankom. Kredytobiorcy zaczęli kwestionować legalność umów i klauzul przeliczeniowych. Sąd Najwyższy i TSUE zaczęły wydawać wyroki korzystne dla konsumentów. Problem kredytów frankowych stał się jedną z najgłośniejszych spraw finansowych ostatnich dekad w Polsce.