Olsztyn bohaterem ... powieści

Najnowsza książka autorstwa Dariusza Lisa, to pełna humoru opowieść, o studenckim życiu w latach osiemdziesiątych … ubiegłego wieku. Akcja powieści (roboczy tytuł „D.S. 2, czyli życie w komunie...” )oczywiście dzieje się w Olsztynie. Możemy więc odnaleźć, na książkowych łamach, opisy Olsztyna z tego okresu. W postaciach niektórych bohaterów możemy się doszukiwać sylwetek, znanych obecnie w naszym mieście, literatów i dziennikarzy. Bo powieść jest z gatunku tych „ z kluczem”. Niebawem książka ma się ukazać drukiem. Już początek powieści wprowadza nas w atmosferę miejsca i czasów:

Dom Studenta nr 2 położony był od wejścia wzdłuż ulicy Niepodległości, a więc patrząc od tejże właśnie drogi lub, jak kto woli, od strony internatu pielęgniarek czy gmachu straży pożarnej, prawym i, jedynym zresztą skrzydłem, przylegał do rozległej dość łąki, trójkątem stykającej się z tu właśnie skręcającą leniwie, Łyną. Nurt owej rzeki, jakby chcąc w końcu otrząsnąć się z dokuczliwego marazmu, burzył się od czasu do czasu, pieniąc się i tocząc bure fale wody, a działo się tak najczęściej podczas wiosennych roztopów bądź w gnuśne dni po uporczywych, jesiennych ulewach. Jeśli którejś zimy przez dłuższy czas temperatury utrzymywały się poniżej zera, mróz stopniowo, postępując od brzegu do brzegu skuwał w końcu taflę wody, a wtedy mieszkańcy Domu Studenta nr 2, znacząco skracając sobie drogę, mogli odwiedzać się wzajemnie z mieszkańcami Domu Studenta nr 1, który górował nad całą okolicą, wybudowany przy ulicy Żołnierskiej. Poza tą, sporadycznie nadarzającą się okazją, młodzi ludzie, chcąc składać sobie nawzajem wizyty, iść na niektóre zajęcia, albo zahaczyć o rektorat, musieli nadrabiać drogi i ostro zawracać zaraz za mostem. Niejako w podwórzu DS. 2 , znajdował się Zakład Języków Obcych, a ponieważ ani mniej, ani więcej był to, złożony z wielu sal, długi barak, nazywano go leżącym wieżowcem. 

Parter całego akademika zajmowały pomieszczenia służbowe, a także stołówka, w skrzydle zaś znajdował się najznakomitszy ze studenckich lokali Studencki Klub „Luzak”. Z klubu drzwiami balkonowymi można było wyjść na taras, na którym w czasach prosperity znajdowały się stoliki i krzesełka.

Dariusz Lis urodził się 29 października 1962 roku w Braniewie. W Olsztynie i Olsztyńskiem pracował jako nauczyciel języka polskiego. Debiutował w czasie studiów utworami opublikowanymi w Almanachu WSP "W drodze na Parnas". W roku 1987 wydał zbiór wierszy zatytułowany "We wsi R", w roku 1990 "Obiema dłońmi niosę do ust", a w roku 1993 książkę dla dzieci "Zwierzęta z domu pod kasztanowcem". Następnie w roku 1997 opublikował tom liryków "Przegląd rzeczy używanych", w roku 1999 pierwszy tom książki dla dzieci "Przyjaciele i wrogowie", a w roku 2000 tom II. W 2003 wydał zbiór opowiadań dla dorosłych "W pajęczynie granic". W roku 2010 ukazała się autobiograficzna powieść  „No i mam za swoje”. D. Lis jest laureatem licznych konkursów poetyckich i prozatorskich. Regionalnych i ogólnopolskich.  Obecnie pracuje jako polonista i związany jest z regionalną prasą.

(kzs)